اگر به دنبال ایمپلنت یا پروتز دندان بعد از درمان سرطان هستید، در اینجا چند فاکتور وجود دارد که باید در نظر بگیرید.
خطر اصلی قرار گرفتن در معرض تشعشع فک اینست که ایمپلنت دندانی شما بیشتر از کار می افتد.
اگر استخوان فک شما تحت تابش قرار گرفته باشد، میزان شکست ایمپلنت دندان می تواند دو یا سه برابر بیشتر باشد.
همچنین خطر استئونکروز فک وجود دارد، اگرچه بسیار نادر است. در استئونکروز فک، استخوان فک به طور غیرقابل کنترلی شروع به مردن میکند و ممکن است منجر به از دست رفتن مقدار زیادی از استخوان فک شما فراتر از ناحیه ایمپلنت شود. همین می تواند منجر به از دست دادن سایر دندان ها و حتی تغییر شکل فک شما شود.
با پیشرفت در پرتودرمانی، قرار گرفتن در معرض پرتو بیشتر بر ناحیه واقعی که سرطان رخ داده، متمرکز می شود.
بنابراین اگر سرطان شما در فک بود، می دانید که در معرض اشعه قرار گرفته.
اما اگر سرطان سینه یا سرطان پانکراس باشد، خطر کمتری وجود دارد که فک شما در معرض قرار گرفته باشد، بنابراین ممکن است خطری نداشته باشد.
نکته دیگری که اهمیت دارد اینست که چه مقدار اشعه استفاده شده است.
حداقل یک مطالعه نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض تابش 55 گری (گری) با خطر قابل توجه بالاتری از شکست ایمپلنت دندان مرتبط است.
قبل از کاشت ایمپلنت دندان، ایده خوبیست که با انکولوژیست خود صحبت کنید.
تا مشخص شود آیا درمان های شما خطر شکست ایمپلنت دندانی را افزایش داده یا خیر.
خبر خوب اینست که، حتی با قرار گرفتن در معرض پرتو، میزان موفقیت ایمپلنت دندان نسبتا بالاست. شاید 88٪، اگرچه این میزان تقریبا به اندازه افراد بدون قرار گرفتن در معرض اشعه بالا نیست.