پروتزهای متحرک بعد از کشیدن دندان
پروتزهای متحرک بعد ازکشیدن دندان یکی از راه حل های مناسب برای آن هاییست که فاصله ای بین دندان هایشان افتاده. در نتیجه لبخندشان هم دچار نقص شده. به خاطر همین نیاز بیشتری دارند تا دنبال یک گزینه دائمی باشند.
اگر یک دندان از دست داده باشید، با دنتال فلیپر می توان یک دندان مصنوعی را در جای خود نگه داشت. فلیپرها با پلت یا سقف دهان حمایت می شوند. لثه ها و یا دندان ها هم با استفاده از گیره های فلزی یا اکریلیک حمایت می شوند.
ریتینرهای کامل هم با دندان های مصنوعی در جایی که فاصله هست انجام می شوند. خیلی شبیه اینویزیلاین می باشد. این مدل نگهدارنده های شفافی هستند که کل آرک یا قوس دهانی را شامل می شوند. طوری که سقف دهان را باز نگه می دارند و فشار کمی نسبت به اپلاینس های دیگر وارد می کنند. با این حال از فلیپرها قابل اعتمادتر هستند، چون انقدر شکننده نیستند. علتش پوشش کامل دندان های جلو می باشد. هردونوع اپلاینس باید برای خوردن دراورده شود. فقط دراوردنشان مشکل در صحبت کردن درست می کند.
پروتزهای این شکلی طول عمرشون بیشتر است. چون شامل یک یا چند بخش از دندان های مصنوعی فابریک می باشند که به یک قطعه پلاستیکی وصل شدند. این قطعه هم به لثه وصل می شود. این اپلاینس ها برای بهبود جنبه زیبایی و همچنین جویدن در نظر گرفته شدند.
اپلاینس های فک بالا بیشتر تحمل دارند بخاطر اینکه کمتر از اپلاینس های فک پایین حرکت دارند .
تنها راهی که جایگزینی دندان ها را کامل می کند و از اسیبهای احتمالی دور است، ایمپلنت های دندان است. سنتی ترین ایمپلنت های دندان معمولا سه مرحله برای انجام شدنشون هست. اولین مرحله کشیدن دندان ات، که معمولا با پیوند استخوان هم همراه می شود. بعد از چند ماه بهبودی، یک ایمپلنت دندان کوچک با جراحی به استخوان زیر فضای خالی دندان فیوز می شود. ایمپلنت ریشه اصلی دندان را بازیابی کرده و استخوان اطراف آن را می گیرد. درنتیجه از تحلیل استخوان جلوگیری شده و شیفتش به سمت طرفین کمتر می شود. فقط چندین ماه برای بهبودی آن زمان می برد. سپس برای روکش آن اقدام می کنید.
در این نوع سنتی ایمپلنت، معمولا یک اپلاینس متحرک به طور موقت استفاده می شود که فضای خالی را در طی بهبودی پوشش دهد. به خاطر اینکه ایمپلنت و روکش ایمپلنت به دندان های دیگر تکیه نمی کنند. و بیشتر احتمال پوسیدگی در آن ها دیده می شود.