بی حس شدن زبان بعد از کشیدن دندان عقل
گاها شنیده می شود که برخی از بیماران که برای انجام جراحی دندان عقل مراجعه کردند، گفتند دچار بی حسی زبان شده اند. قطعا برای کسانی که مثلا سرآشپز می باشند یک مساله جدی به حساب می اید. بنابراین، اینکه چطور با کشیدن یک دندان عقل این بیحسی سراغ زبان امده، قابل بحث می باشد.
جراحی دندان عقل یا کشیدن دندان عقل در فک پایینی یکی از رایج ترین روش های جراحی دهان می باشد. این دندان ها پنهان بوده،و در تراز نادرستی قرار گرفته اند. درنتیجه ممکن است به درستی رشد نکرده و پنهان در لثه بمانند.
دندان عقل پنهان هم معمولا درد رو به همراه دارد، بخاطر همین منجر به پوسیدگی و بیماری لثه شده و کار را سخت تر می کند.
دو تا عصب حساس هستند که هروقت دندان عقل در فک پایین کشیده شود درگیر می شوند. یک عصب که وارد استخوان فک شده از پشت و ادامه دارد تا داخل استخوان. تا جایی که پره مولرهایی که در آن ها استخوان شامل یک حفره ای به نام منتال فورامن می شود و به لب ها می رسد. این عصب، عصب آلوئولار درجه دو می باشد. و حساسیت استخوان فک پایین و دندان ها را به همراه دارد. لب پایینی و چانه هم در یک طرف.
اسیب به این عصب منجر به از دست دادن حس این ساختارها خواهد شد.
بخاطر اینکه این عصب به درون استخوان می رسد و می تواند با رادیوگراف هادیده شود. درواقع دندانپزشک به این قسمت های حساس و ریسکی دسترسی دارد.
دیگر عصب، عصب زبان می باشد. این عصب در امتداد سطح فک پایینی می باشد. مطالعات نشان داده که مسیر این عصب به شدت متغیر است. در بسیاری از موارد نزدیک به دندان عقل می باشد. عصب زبانی باعث حس هایی در زبان می شود. حس هایی که طعم ها را فراهم می اورند. با کنترل بزاق دهان که به عصب زبانی می رسد.
همینطور، عصب زبان یک پارت ضخیمی می باشد. از انجایی که به استخوان مرتبط نیست، نمی تواند در رادیورگراف ها تشخیص داده شود. هیچ راهی برای دیدن این مسیر عصبی قبل عمل نیست. اسیب به این عصلب تنها روی تماس این حس تاثیری دارد. اما روی حس چشایی چرا. و نیز عملکرد ترشحی غدد ریز بزاقی در زبان.
در شرایطی که کشیده و فشار وارد می شود، عصب سالم بوده و شانس بهبودی هست. زمانی که عصب شکاف می خورد، پارگی در برخی فیبرهای موجود در عصب که حس را منتقل می کنند رخ می دهد. در نتیجه باعث از دست دادن یکسری حس ها می شود. و اگر کاملا پاره شده باشد، همه حس ها از بین می رود.
اکثر این کشیدگی ها یا فشارها منجربه ازدست دادن دائمی حس ها نمی شوند. اما ریکاوری آن ها معمولا چندین ماه زمان می برد. پارگی عصب در درجات مختلف با سطوح مختلف می تواند از دست دادن البته با شانس بهبودی را به همراه داشته باشد. موارد شدیدتر هم ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی داشته باشند. این اعصاب شاید هم نیاز به پیوند برای به دست اوردن آن ها تا حدی داشته باشند.
در هر مرحله از جراحی، احتمال اسیب دیدگی می باشد. تزریق ماده بیحسی به موضع، ممکن است باعث ابسیب به حس شود یا با ترومای مستقیم سوزن، یا بخاطر سمیت برخی داروهای شیمیایی بی حس کننده.
در جراحی دندان عقل، معمولا این اتفاق موقتی بین 0 تا 23% رخ می دهد. و در مواردی که دائمی باشد، بین 0 تا 8% می باشد.
چه کاری باید برای چنین شرایطی کرد؟
یک مدل بررسی و اندازه گیری توانایی زبان در لمس چیزهای تیز می باشد. که می توان وضعیت حس آن را بررسی کرد.
حس دمایی آن : گرما و سرما که توسط فیبرهای عصبی مختلفی به زبان منتقل می شوند. به طور جداگانه مورد بررسی قرار می گیرند.
حس فشار : یک فشار خاصی با یک دستگاه اندازه گیری وارد می شود، تا دید چقدر زبان تحت تاثیر است.
حس مستقیم : یک براش نرمی روی جایی که تحت تاثیر نبوده در جهات رندوم، استفاده می شود. سپس نرخ واکنش های صحیح آن را در بیماران ثبت می شود.
هرکدام از این تست ها یک فیدبکی می دهند. که در بیماران می تواند قابل تغییر باشد.